anlaşılamamak sanki hoşuma gidiyor herkes büyürken ben küçülüyorum.severken ayrılmak oluyor benimkisi .yanlızlıktan ibaret ruhum kendini satacak pazar arıyor.deli deli bakıyorum etrafıma ,beynimden geçen milyonlarca düşünce parçaçıkları,nefes almamı engelliyor.küçükkende böyle olurdu annemi arardı gözlerim,bulduğunda herşey geçerdi. şimdiyse hiç bir şey bitmiyor.mikroskop oluyorum herkese karşı,birileri hücre zarı birileri golgi aygıtı.hepsini görüyorum.amaçsızlığın dibindeyim.kurtulamıyorum.gömleğimi yırttım. kapıları tekmeliyorum.ölmedende gidebilmek istiyorum cennete.sadece bir parça ekmek istediğim .yargıçlar anlamıyor.büyük suçlar işlemekle suçlanıyorum.çocuk kalmak ,hiç büyümemek en iyisi diyor.tüm hayallerimi siliyorum hafızamdan ellerim bomboş .